Dat in Nederland de Grote Moesson eind juni/begin juli plaatsvindt, is misschien nog niet breed bekend, maar in Superfourkringen inmiddels wel. Want de Northern Territories toertocht, gepland op 24 juni, verschoven naar 1 juli en werd uiteindelijk op 8 juli in de stralende zon verreden.
Zouden er nog wel clubleden onze kant opkomen vroegen wij ons af? Het parkeerterrein bij routier De Zingende Wielen was angstig leeg. Na een kwartier wachten was er nog niemand komen opdagen, dus keek ik nog eens goed rond en zag op de fietsenstalplaats (!) een bordeauxrode CB1300 staan. Zou die van Coen zijn? En jawel, toen ik naar de motor liep, kwam hij naar buiten lopen. Coen bleek al een uur koffiepauze achter de rug te hebben: hij had zich vergist in het verzameltijdstip.
Inmiddels was het ruim 11.00 uur geworden en besloten we op te stappen. Met een razende vaart kwamen daar vier motoren de hoek om: voorzitter Maarten met de zwarte CB1300, vriend Arjen met de luciferoranje CB1000 (ex-Maarten), Guus met de zilveren X-4 en zijn maatje Sjors met de een Yadrama Virago, die blij waren dat we nog even hadden gewacht. Anders waren zij doorgereden naar het volgende verzamelpunt: wegrestaurant Zürich aan de oostkant van de Afsluitdijk.
Na een sapje voor de dorstige motoren ging het richting de Northern Territories: het gebied boven Harlingen tussen de Waddenzeedijk, de A7 en het Lauwersmeer. Een voor velen onbekend, mooi toergebied. Als je van dijken, weilanden, boerderijen, vergezichten en …… schapen houdt.
Op het parkeerterrein van wegrestaurant Zürich hetzelfde beeld als bij De Zingende Wielen: geen CB’s.
Dat viel tegen, op bepaalde clubleden hadden we toch wel gerekend! Dan maar even van de sanitaire voorzieningen gebruik maken en opstijgen om richting Harlingen te gaan…… hè, wat staat daar nou achter de struiken? Een gele CB, en een zwarte, een CBR1000, een FZ1 en een Honda Revere. Hun berijders kregen in de gaten dat de zojuist aangekomen groep van plan was te vertrekken en sprongen tevoorschijn. Leuke grap, heren en dame!
Omdat het terras er aanlokkelijk uitzag, werd na overleg besloten hier de koffiestop/lunch te gebruiken. Dus werden alle motoren langs de terrasruiten opgesteld en het terras opgezocht met koek en zopie.
Behalve Dirk en Marja die deze keer bijna een thuiswedstrijd speelden, was penningmeester Eric uit Almere gekomen en bleek Ben uit Almelo ook de tocht naar Zürich te hebben gemaakt. Meerdere kandidaten voor de verwegtrofee dus deze keer!
Omdat er onderweg niet al teveel horecagelegenheden zijn die bovendien veelal niet open zijn op zondag, was er een “alert” uitgegaan om vooral drinken en een broodje mee te nemen voor onderweg. In Zürich werd door sommigen een stevige brunch gebruikt waarop de eindstreep moest kunnen worden gehaald. Op naar de Northern Territories!
De weg langs de Waddenzeedijk van Zürich naar Harlingen werd gebruikt als “gewenningszone”, fietsers namen hier nog de plek in van de schapen. Achter het industriegebied van Harlingen begon het echte werk: over veeroosters reden we het domein van de wollige viervoeters binnen. Die soms midden op de weg hun middagdutje deden of houterig overeind kwamen om doorgang te verlenen aan die mechanische paarden. Of juist niet: omzichtig eromheen dus. In het voorjaar zijn al die dikke lammeren nog klein, prachtig om te zien, maar oh zo link om langs/omheen te rijden, want het springt alle kanten op……
We volgden de Waddendijk totdat het gemotoriseerde verkeer er onverbiddelijk af werd gestuurd, waarna we de Oude Bildtdijk op reden. Aan de linkerkant bovenaan de dijk de arbeiderswoningen, soms niet groter dan een kamer met een slaapkamertje boven. De was hangt aan de voordeur te drogen. Hoewel veel van deze voor ons spartaanse huisjes inmiddels verbouwd zijn/worden tot behuizingen die meer aan de eisen van deze tijd voldoen, zijn er nog veel in originele staat. En wij maar piepen dat we meer ruimte willen! Aan de rechterkant van de dijk in de diepte de enorme luxe ogende boerderijen die schril afsteken tegen deze piepkleine arbeiderswoningen. Waar vaak grote gezinnen in woonden die afhankelijk waren van het werk bij de boer.
We verlieten de Oude Bildtdijk na Oude Bildtzijl en koersten richting de parochies: Vrouwenparochie, St. Annaparochie en St. Jacobiparochi. En wat zagen we daar: een horecagelegenheid die open was! Tijd voor een ijsje dat door de club werd aangeboden. Dat ging erin!
Maarten besloot de aanwezige leden met hun motor te vereeuwigen voor het clubbestand en de één na de ander poseerde met haar/zijn trots.
De route werd vervolgd richting Franeker. Omdat de Afsluitdijk vanuit Frentsjer niet ver meer was, werd in overleg besloten de rijders die dat wilden middels een toeristische route in Noord-Holland een stukje “naar huis te brengen”. Dit betekende dat er een paar afzwaaiers waren: Dirk en Marja gingen weer richting Saaksum, Ton naar Enschede en Eric naar Almere.
Maarten, Arjen H., Coen, Guus met zijn maat, Arjen B. en ondergetekende bedwongen de Afsluitdijk voor de tweede keer vandaag en reden vervolgens het Robbenoordbos in richting Medemblik voor een nadere kennismaking met de onbekende kanten van de Wieringermeer: een vrij uitgestrekt bosgebied van Staatsbosbeheer, een schilderachtig weggetje met een “tunnel” van grote oude bomen langs een kanaaltje en als je geluk hebt, overstekende reeën of een vos. Maar in dit geval een hond… Via de havens van Medemblik en kasteel Radboud ging de route via Wervershoof en Oostwoud naar Twisk waar de (naar onze mening) mooiste boerderijen van Nederland staan aan een sprookjesachtige slingerweg. De meeste strak geschilderd in Noord-Hollands groen en bereikbaar via prachtige bruggetjes. O.a. de stolpboerderij met torentje waar pianist Wibi Soerjadi heeft gewoond (hier is nu een chique restaurant gevestigd). Voor geïnteresseerden: er staan er verschillende te koop als je genoeg euri meebrengt……
Bij het busstation bij de afslag Twisk aan de A7 werd afscheid genomen en ging eenieder zijns/haars weegs.
Namens Arjen en mij: dank aan allen die zich hebben laten verrassen tijdens deze prachtige motordag en tot een volgende keer!
Carmen Blaauboer
